Het ontvangen van een onverwachte oproep van de president van Nintendo of America is niet iets waar je vraagtekens bij zet—je beantwoordt het.
Dat is het advies dat ontwerper Chris Maple in 1998 van een collega kreeg, ter voorbereiding op een telefoontje dat later die dag zou komen. Maple, die Media Design leidde, een bedrijf bekend om het aanpakken van dringende, veeleisende projecten, was geen vreemde voor zulke oproepen. Zijn bedrijf had een solide reputatie opgebouwd in Seattle, door discreet samen te werken met klanten zoals Boeing, de Seattle Mariners en Holland America Line, vaak inspringend wanneer andere bureaus strakke deadlines of complexe eisen niet konden halen.
Jaren in zijn carrière kreeg Maple een telefoontje van de secretaresse van Minoru Arakawa, destijds president van Nintendo of America, die hem uitnodigde voor hun kantoor in Redmond. De briefing was vaag: ze hadden hulp nodig bij een nieuw spel. Geïntrigeerd accepteerde Maple, niet wetende dat hij een cruciale rol zou spelen in het vormgeven van Pokémon, een van de grootste culturele fenomenen ter wereld.
Pocket Monsters naar het Westen Brengen
“Ik arriveerde en wachtte ongeveer een half uur in hun lobby, starend naar dit prachtige 21-inch kristallen paardenhoofd,” herinnert Maple zich van zijn bezoek aan Nintendo’s hoofdkantoor in Redmond. “Het was betoverend. In zakelijke omgevingen heb ik geleerd om de sfeer te lezen, subtiele signalen op te pikken om te begrijpen wat nodig is. Dat kristallen paardenhoofd zette de toon terwijl ik in Nintendo’s lobby zat.”
Maple werd uiteindelijk naar een vergaderruimte gebracht waar een kleine groep wachtte. “Het voelde alsof er een inquisitie ging beginnen,” zegt hij. Maar toen Arakawa binnenkwam, was Maple getroffen door zijn indrukwekkende maar charismatische aanwezigheid.
Zo herinnert Maple zich het gesprek:
“Arakawa stelde zichzelf voor en legde uit dat ze een spel lanceerden in de VS en Europa. Eerdere bureaus hadden gefaald in het leveren, waardoor het budget en de tijd op waren. Hij vroeg of ik de uitdaging aankon. Ik zei: ‘Tuurlijk, maar het gaat je wat kosten.’”

“Toen bracht iemand een kartonnen doos binnen en gooide speelgoed, papieren en vreemde schetsen op tafel. Ik keek ernaar, toen naar Arakawa, en vroeg: ‘Wat is dit?’ Hij antwoordde: ‘Het is een Pocket Monster.’ Ik zei: ‘Wat is een Pocket Monster?’ Hij verduidelijkte: ‘Het is Pokémon. Zo noemen we het.’”
Maple kreeg de opdracht om een nieuw logo te ontwerpen voor Pokémon, een spel dat in Japan bekend was als Pocket Monsters Red and Green. Nintendo plande om het in het Westen te lanceren als Pokémon Red, Blue en later een Yellow Pikachu Edition. Ze hadden een logo nodig dat paste bij de rebranding van “Pocket Monsters” naar “Pokémon,” maar eerdere pogingen waren tekortgeschoten. Maple kreeg geen specifieke richtlijnen—alleen een deadline van één maand.
Het Ongrijpbare Kristallen Paardenhoofd Mysterie
Dagenlang heb ik het internet afgespeurd naar sporen van het kristallen paardenhoofd dat Maple zich levendig herinnert. Hij zegt dat het zijn eerste indruk van Nintendo was, mogelijk van invloed op zijn iconische logo-ontwerp. Maar bewijs is schaars. Het paardenhoofd verschijnt niet in zeldzame beelden van Nintendo’s oude lobby (het bedrijf verhuisde in 2010, en het oude kantoor is nu een tennisbaan). Voormalige medewerkers en regelmatige bezoekers uit die tijd herinneren het zich niet, hoewel sommigen suggereren dat Maple mogelijk in een privélobby was die niet typisch door het publiek werd gezien. Nintendo en The Pokémon Company negeerden mijn vragen, en zoekopdrachten via industrie veteranen, DigiPen en The Video Game History Foundation leverden niets op.
Update 7:21 a.m. PT: Kort na publicatie van dit artikel leidde een tip me naar David Sheff’s boek Game Over, dat het bestaan van het paardenhoofd bevestigt op pagina 198: “In de lobby van NOA’s hoofdkantoor staat een rookglazen salontafel en een kristallen paardenhoofd in een glazen vitrine.” Ik heb contact opgenomen met Sheff voor meer details of foto’s.
Als je iets weet over dit mysterieuze kristallen paardenhoofd—herinneringen, details, of idealiter een foto—neem dan contact met me op via [email protected]. Ik ben benieuwd om meer te leren.
Energie in het Ontwerp Brengen
Normaal zou een logo-project zoals dit zes maanden duren, met rondes van revisies en feedback van de klant. Nintendo’s deadline van één maand, gekoppeld aan de onthulling van Pokémon Red en Blue op E3 1998, was agressief maar niet onbekend voor Maple, die gedijde onder druk. Hij schetste meerdere logo-variaties met de hand op een lichttafel, experimenteerde met lettervormen en legde favorieten apart om diverse opties te creëren waaruit Nintendo kon kiezen.
Originele Pokémon Logo Schetsen door Chris Maple






Maple had weinig om mee te werken—geen spel om te spelen, slechts een stapel papieren en speelgoed, inclusief een kleine Pikachu-figuur. Nintendo gaf een korte uitleg over het spel en toonde enkele monsterillustraties, plus een vroege concept van Nintendo Power magazine met Pokémon. Het logo moest werken op een gepixeld GameBoy-scherm in zowel kleur als zwart-wit formaten.
Na het maken van verschillende ontwerpen presenteerde Maple ze aan Nintendo. Hij begon met opties waar hij minder vertrouwen in had, en kreeg een lauwe reactie. Toen onthulde hij zijn favoriet.
“De kamer werd stil,” herinnert Maple zich. “Ik bleef ook stil. Toen sprak Don James, Nintendo’s executive VP van operaties destijds, en zei: ‘Ik geloof dat dit de juiste is.’ Hij knikte en zei: ‘Ja, dat is het.’ Arakawa stemde in met een simpele, ‘Mm-hmm. Oké.’ Anderen verlieten de kamer, en Don zei tegen me: ‘Maak het.’ Dus dat deed ik.”
Zo werd het Pokémon-logo geboren. Toen hem werd gevraagd waarom hij en Nintendo voor het uiteindelijke ontwerp kozen, vindt Maple het moeilijk om precies te benoemen. “Het is de energie,” zegt hij. “Ik probeerde het verhaal achter het spel vast te leggen, het potentieel ervan en wat het kon worden.”

Maples keuze voor geel en blauw voor het logo kwam voort uit instinct, mogelijk beïnvloed door de aankomende Blauwe en Gele spelversies. Japan’s originele Rode en Groene releases werden aangepast voor het Westen, waarbij Blauw Groen verving en Geel een jaar later volgde. Hoewel Maple wist van deze versies, zegt hij dat de kleuren gewoon goed voelden. “Het is moeilijk uit te leggen,” geeft hij toe. “Het had gewoon de juiste sfeer.”
Eenmaal gefinaliseerd, trok Maple zich terug terwijl Nintendo de marketing en lancering van de spellen overnam. Maanden later kreeg hij een glimp van Pokémon’s impact toen hij met zijn zoon Toys R Us bezocht. “We liepen naar binnen, en daar was deze enorme display—bogen, tv’s, lawaai, en het Pokémon-logo overal. Ik dacht: ‘Dit is wild.’”
Een Blijvende Erfenis
Maples werk met Pokémon eindigde daar niet. Na E3 vroeg Arakawa om kleine aanpassingen aan de letters “P” en “E” van het logo, een gebruikelijk verzoek in ontwerpwerk. Maple voerde de aanpassingen door, en creëerde het logo dat we vandaag kennen.
Later droeg hij bij aan andere Nintendo-projecten, waaronder ontwerpwerk voor Major League Baseball Featuring Ken Griffey Jr., Mischief Makers, en mogelijk Star Wars: Rogue Squadron voor de Nintendo 64. Hij herontwierp ook de Nintendo 64-doos voor de Atomic Purple release.


Maple speelde wat met de Pokémon-spellen maar was te druk om zich er diep in te verdiepen. Zijn zoon verzamelde echter de ruilkaarten—totdat ze op school verboden werden. “Mijn dochter vertelde in winkels aan mensen: ‘Mijn vader heeft dat logo gemaakt,’” herinnert Maple zich. “Moeders in de rij keken me aan alsof ze wilden zeggen: ‘Dus jij bent de verantwoordelijke.’”
Maples werk met Nintendo nam uiteindelijk af toen het bedrijf een eigen ontwerpteam opzette. Hij was onverstoord, met genoeg andere projecten om aan te pakken.
Jarenlang zweeg Maple over zijn rol in de creatie van het Pokémon-logo. Het stond niet op zijn website, en hij kreeg geen publieke erkenning, wat hij zegt standaard is in zijn industrie. Recentelijk, aangemoedigd door zijn zoon, begon hij zijn verhaal te delen, en voegde het logo toe aan zijn portfolio naast T-shirt mock-ups en andere ontwerpen.
Waarom nu? “Na 27 jaar vond ik het tijd om deze prestatie op te eisen,” zegt Maple. “Mensen die van Pokémon houden, zoals jullie bij IGN, verdienen het om het echte verhaal te kennen.”
Chris Maple Moderne Mock-up Logo Afbeeldingen




Zou hij nu iets aan het logo veranderen? Maple zegt dat hij waarschijnlijk zou terugkeren naar de originele versie van 1998 vóór Arakawa’s aanpassingen. Hij heeft ook gedachten over Pokémon’s aankomende 30e jubileum. “Ze zullen waarschijnlijk een kunstenaar ‘30e’ aan het logo laten toevoegen, maar het zal niet goed voelen zonder de oorspronkelijke intentie en energie,” zegt hij. “Ik zou het geweldig vinden als Pokémon International mij zou bellen om het te regelen. Het zou geweldige PR zijn voor hen—en voor mij.”
Maples korte werk aan Pokémon—één enkel logo—is verschenen op talloze producten, alleen onderdoend voor Pikachu als het meest herkenbare symbool van de franchise. Voelt hij zich verantwoordelijk voor Pokémon’s wereldwijde succes?
“Op een bepaalde manier voel ik me verantwoordelijk voor de kinderen en fans die het omarmd hebben,” zegt hij. “Ik geef les in achtergestelde gemeenschappen, en wanneer de kinderen ontdekken dat ik het logo heb ontworpen, gaan ze uit hun dak en smeken me om karakters te tekenen. Ik schets er een paar en zet het logo op het whiteboard—dat is een hit. Die momenten zijn onbetaalbaar. Ik ben gewoon blij dat Pokémon bloeit, en daarom blijf ik doen wat ik doe.”