"Assepoester op 75: hoe de pinses en glazen slippers Disney nieuw leven inblazen"

Net zoals de droom van Assepoester om middernacht zou eindigen, stond het Walt Disney -bedrijf in 1947 voor een soortgelijk lot, waarbij een schuld van ongeveer $ 4 miljoen greep na de financiële tegenslagen van Pinocchio, Fantasia en Bambi, verergerd door de Eerste Wereldoorlog en andere uitdagingen. Het waren echter de geliefde prinses en haar iconische glazen slippers die uiteindelijk Disney redden van een vroegtijdige einde aan zijn animatie -erfenis.

Terwijl Assepoester zijn 75e verjaardag van zijn brede release op 4 maart viert, hadden we de gelegenheid om te spreken met verschillende Disney-insiders die geïnspireerd blijven door dit tijdloze vodden-tot-rijke verhaal. Dit verhaal weerspiegelt niet alleen de reis van Walt Disney zelf, maar wekt ook de hoop binnen het bedrijf en een naoorlogse wereld op die inspiratie en geloof zoekt.

Om de context te begrijpen, moeten we het sprookje van Disney in 1937 opnieuw bekijken met de release van Sneeuwwitje en de zeven dwergen. Het fenomenale succes van deze film-het hield de titel van de meest winstgevende film totdat de wind het twee jaar later overtrof-schakelde Disney over om zijn studio in Burbank, het duurzame hoofdkantoor van het bedrijf en in kaart te brengen een cursus voor toekomstige functie-lengte animaties.

Na Sneeuwwitje bracht Disney Pinocchio in 1940 uit met een budget van $ 2,6 miljoen, ongeveer een miljoen dollar meer dan zijn voorganger. Ondanks de kritische toewijzing en winnende Academy Awards voor de beste originele score en het beste originele nummer, resulteerde Pinocchio in een verlies van ongeveer $ 1 miljoen. Deze trend ging door met Fantasia en Bambi, waardoor de schulden verder werden opgehoopt. De belangrijkste reden voor deze mislukkingen was het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, veroorzaakt door de Duitslands invasie van Polen in september 1939.

"Disney's Europese markten opgedroogd tijdens de oorlog, en de films werden daar niet getoond, dus releases zoals Pinocchio en Bambi presteerden niet goed", legt Eric Goldberg, co-directeur van Pocahontas en leadanimator op het genie van Aladdin. "De Amerikaanse regering heeft vervolgens Disney ingeschakeld om trainings- en propagandafilms voor het leger en de marine te produceren. Gedurende de jaren 1940 verschoof de studio naar wat ze pakketfilms noemden, zoals Make Mine Music, Fun en Fancy Free en Melody Time. Dit waren uitstekende projecten maar ontbraken een samenhangend verhaal van start tot eind."

Pakketfilms waren compilaties van korte tekenfilms verzameld in speelfilms. Disney produceerde er zes hiervan tussen Bambi in 1942 en Assepoester in 1950, waaronder Saludos Amigos en de drie caballeros, die het goede buurbeleid van de VS ondersteunden, gericht op het tegengaan van het nazisme in Zuid -Amerika. Hoewel deze films hun kosten en plezier en chique gratis dekten, verminderde de schuld van de studio van $ 4,2 miljoen naar $ 3 miljoen in 1947, leidden ze Disney af van het creëren van traditionele geanimeerde verhalen voor functies.

"Ik wilde terug in het speelveld," zei Walt Disney in 1956, zoals geciteerd in The Animated Man: A Life of Walt Disney van Michael Barrier. "Maar het was een kwestie van investeringen en tijd. Een goede cartoonfunctie vereist veel tijd en geld. Mijn broer Roy O. Disney en ik hadden een aanzienlijk meningsverschil ... Ik zei dat we verder gaan, weer zaken gaan, of liquideren en uitverkocht."

Geconfronteerd met het vooruitzicht om zijn aandelen te verkopen en Disney te verlaten, kozen Walt en Roy ervoor om een ​​risico te nemen en alles te investeren in hun eerste grote animatiefunctie sinds Bambi. Deze beslissing had het einde van Disney's animatiestudio kunnen hebben als het faalde.

"Op dit moment waren Alice in Wonderland, Peter Pan en Assepoester allemaal in ontwikkeling, maar Assepoester werd eerst gekozen vanwege de overeenkomsten met Sneeuwwitje," zei Tori Cranner, manager van Art Collections bij Walt Disney Animation Research Library. "Walt erkende dat Amerika naoorlogse hoop en vreugde nodig had. Hoewel Pinocchio een ongelooflijke film is, mist het de vreugde van Assepoester. De wereld moest geloven dat er iets moois uit de as kon komen en Assepoester de perfecte keuze was voor dat moment."

Assepoester en Disney's Rags to Riches Tale

Walt's fascinatie voor Assepoester dateert uit 1922 toen hij een Assepoester-short produceerde in Laugh-O-Gram Studios, de voorloper van Disney. Deze korte en de latere speelfilm zijn aangepast van de 1697 -versie van het verhaal van Charles Perrault, die zelf terugkomt op een verhaal dat tussen 7 voor Christus en 23 na Christus werd verteld door de Griekse geograaf Strabo. Het is een tijdloos verhaal van goed versus kwaad, ware liefde en dromen die zich realiseerden, diep resonerend met Walt.

"Sneeuwwitje was een vriendelijk en eenvoudig klein meisje dat geloofde in het wensen en wachten op haar prins charmante," merkte Walt Disney op in beelden van Disney's Assepoester: het maken van een meesterwerk. "Assepoester was echter praktischer. Ze geloofde in dromen, maar ook in het ondernemen van actie. Toen Prins Charming niet verscheen, ging ze naar het paleis om hem te vinden."

Het karakter van Assepoester, gekenmerkt door veerkracht, ondanks tegenspoed van haar slechte stiefmoeder en stiefzusters, weerspiegelde Walt's eigen reis van bescheiden begin beladen met mislukkingen en uitdagingen, maar gedreven door een niet -aflatende droom en werkethiek.

Walt's passie voor het verhaal bleef bestaan, wat leidde tot pogingen om het nieuw leven in te blazen als een dwaze symfonie kort in 1933. De reikwijdte van het project breidde zich echter uit, met als hoogtepunt een beslissing in 1938 om het te ontwikkelen tot een speelfilm. Ondanks vertragingen vanwege de oorlog en andere kwesties, evolueerde de film naar de geliefde klassieker die we vandaag kennen.

Disney's succes met Assepoester kwam voort uit zijn vermogen om deze tijdloze verhalen te verbeteren met een universele aantrekkingskracht. "Disney nam deze eeuwenoude sprookjes en voegde zijn unieke toets toe," zei Goldberg. "Hij doordrenkte ze met zijn smaak, entertainmentgevoel, hart en passie, waardoor de personages en verhalen relateerbaarder en aangenamer werden voor alle doelgroepen, waardoor ze worden gemoderniseerd en bewaard voor toekomstige generaties."

Assepoester's dierenvrienden, waaronder Jaq, Gus en The Birds, zorgden voor komische vrijstelling en een middel voor Assepoester om haar ware zelf uit te drukken, terwijl de sprookjesmoeder, opnieuw bedacht als een stuntelige grootmoeder figuur door animator Milt Kahl, dieper verbond met publiek. De transformatiescène, met zijn zorgvuldig handgetekende en geschilderde schitteringen, blijft iconisch, met de magie en hoop centraal in het verhaal.

De toevoeging van de glazen slipper die aan het einde breken, voegt diepte toe aan het karakter van Assepoester, met haar kracht en vindingrijkheid. "Assepoester is niet alleen een passieve hoofdrolspeler," benadrukte Goldberg. "Ze heeft een persoonlijkheid en kracht, duidelijk wanneer ze de andere slipper presenteert die ze had bewaard en haar controle over haar bestemming aantoont."

Assepoester ging in première in Boston op 15 februari 1950 en genoot een brede release op 4 maart van dat jaar. Het was een onmiddellijk succes, dat $ 7 miljoen opzat met een budget van $ 2,2 miljoen, het werd de zesde hoogste winstfilm van 1950 en het verdienen van drie Academy Award-nominaties.

"Toen Assepoester naar buiten kwam, begroetten critici het als een terugkeer naar vorm voor Walt Disney," herinnerde Goldberg zich. "Het was een enorm succes, het herstellen van de focus van de studio op verhalende functies zoals Sneeuwwitje. Post-Assepoester creëerde Disney Peter Pan, Lady and the Tramp, Sleeping Beauty, 101 Dalmatians, Jungle Book en meer, allemaal dankzij Assepoester."

75 jaar later leeft Assepoester's Magic voort

Vijfenzeventig jaar later blijft de erfenis van Assepoester boeien en inspireren. Haar invloed is duidelijk in de iconische kastelen in Disney Parks en in de moderne klassiekers van de studio, zoals de transformatiescène van de kleding in Frozen, geanimeerd door Becky Bresee, die een eerbetoon is aan het magische moment van Assepoester.

De bijdragen van Disney -legendes zoals de negen oude mannen en Mary Blair verrijkte de onderscheidende stijl en het karakter van Assepoester. Eric Goldberg vat de blijvende impact van de film samen: "Assepoester draait helemaal om hoop. Het laat zien dat doorzettingsvermogen en kracht kunnen leiden tot gerealiseerde dromen, ongeacht het tijdperk."